Ukazuje się od 1946 w Krakowie, a następnie w Warszawie jako PRZEGLĄD ARTYSTYCZNY, od 1974 SZTUKA, Rok (58) XXX | Wydanie internetowe Rok (5) SZTUKA 2024
Wiktoria Walendzik, Iwo Panasiewicz — Zbudziłem się o tej szarej godzinie, obudzona serca łoskotem
Od 8 maja do 23 maja w warszawskiej galerii Serce Człowieka można ponownie oglądać wspólny pokaz Wiktorii Walendzik i Iwo Panasiewicza. Wystawa Zbudziłem się o tej szarej godzinie, obudzona serca łoskotem opowiada o potrzebach i pragnieniach związanych z tożsamością płciową. O konstruowaniu i performowaniu płci, z jednej strony płci budowanej opresyjnie, z drugiej – będącej ekspresją wolności, braku ograniczeń. To próba zrozumienia drugiego człowieka poprzez ćwiczenie myślowe, wyobrażenie sobie innego w sobie.
Na wystawie spotykają się dwie przeciwstawne postawy. Iwo Panasiewicz jest w ciągłym ruchu, w podróży – to staje się tematem jego rysunków. Wiktoria Walendzik z kolei jest w jednym miejscu, w domu, co da się odczuć w jej rzeźbach i obiektach. Tekst kuratorski Kamila I towarzyszący wystawie jest przekształconym fragmentem Małej Apokalipsy Tadeusza Konwickiego. Tożsamość płciowa narratora rozmywa się, poprzez wymienne stosowanie form męskiej i żeńskiej: „Więc chciałabym się jakoś pożegnać. Całą noc śniłem zęby. Trzymałam w garści kupę zębów, jak ziarna kukurydzy”