Ukazuje się od 1946 w Krakowie, a następnie w Warszawie jako PRZEGLĄD ARTYSTYCZNY, od 1974 SZTUKA, Rok (58) XXX | Wydanie internetowe Rok (5) SZTUKA 2024
film
Gra w klasy
Sara Nowicka
Światowe kino z uwagą przygląda się coraz bardziej napiętym konfliktom społecznym. Szczególnie dysproporcje między biednymi a bogatymi są ostatnio chętnie brane na tapet. Popularność takich tytułów jak „Parasite” (2019, reż. Joon-ho Bong), „To my” (2019, reż. Jordan Peele) czy „Polowanie” (2020, reż. Craig Zobel) świadczy o tym, że uniwersalne opowieści o braku porozumienia między przedstawicielami różnych klas są potrzebne oraz interesujące dla widzów.
Recenzja – PPPasolini, film Małgi Kubiak, 2015
Andrzej Słodkowski
Gdybyśmy mieli takich artystów w partii komunistycznej jak Pasolini ja bym się zapisał, ale nie mieliśmy. Żeby świat wzbogacić. Teraz świat jest jednokierunkowy, aby go skończenie ułożyć według jednej matrycy, Nato, itd. Forma /FILMU/ jest groteskowa, ale zawartość jest wierna faktom i mitom.. Nawet dziś nie wiemy, jak zginęła Marylin Monroe, zabójstwo czy samobójstwo? Zabójstwo jest bardziej logiczne, jako pierwsze zabójstwo z serii J.F.K. Morderstwo Pasoliniego jest brutalne, mocne w tradycji kina brutalnego. /Rzym, Miasto Otwarte Roberta Rosselliniego./
Obrazy i słowa
Sara Nowicka
Mam szczęście pracować w pięknym, modernistycznym gmachu, powstałym na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych zeszłego wieku. Przypomina trochę budynki z arcydzieł niemieckiego ekspresjonizmu – futurystyczne i monumentalne, które onieśmielają i fascynują jednocześnie.
Sny o wolności. Kino Waleriana Borowczyka
Część 1
Sara Nowicka
W jednej ze scen Bestii (1975), w długim zbliżeniu, pokazany jest biały gorset, utopiony w leśnym strumyku. Część garderoby będzie później rodzinnym trofeum, ukrytym pod szkłem, przypominającym zwycięstwo szlachcianki nad mityczną bestią. Przywołany kadr wiele mówi o twórczości Waleriana Borowczyka. Pokazuje rewolucyjny wymiar jego kina, uwalniającego erotyzm z uwierającego gorsetu, przywiązanie autora do detali i jego plastyczne zaplecze.
Recenzja – “Father”, film Małgi Kubiak, 1988
Andrzej Słodkowski
Father, ten krótki bardzo piękny film to jest właśnie to, co lubię w kinie. Ten tekst jest prozą poetycką, on w połączeniu z obrazem dookreśla Tekst dla Ojca Malgi, poety Tadeusza Kubiaka. Jak widzę kondensację ruchu chmur, mórz, gór i ten łagodny ruch, on jest przebity obrazem z innego wymiaru. I to wskazuje na to, że to nie jest po prostu kino impresyjne, i wraz z tekstem zostaje to odczytane, to jest synteza tekstu z obrazem.
Cały ten seks
Sara Nowicka
W jednym z poprzednich tekstów utyskiwałam na to, że w polskim kinie nie ma wolnej miłości. Niedawna premiera „Erotiki 2022”, kolektywnego filmu wyreżyserowanego przez Kasię Adamik, Olgę Chajdas, Annę Jadowską, Annę Kazejak i Jagodę Szelc uświadomiła mi, że to problem o wiele poważniejszy niż myślałam. Dlaczego, kiedy polskie autorki poruszają temat seksu, musi się to dziać w obrębie dramatu społecznego, a nie filmu erotycznego?
Ocalanie od zapomnienia
Sara Nowicka
Nie należę do osób, które emocjonują się nagrodami – ani własnymi, ani cudzymi. Rywalizowanie w sztuce czy szeroko pojętej kulturze uważam za absurdalny pomysł. Wydaje mi się, że często sam proces, twórcze działanie ma większe znaczenie niż efekt, którego nie można ocenić w obiektywny sposób. Odbiór sztuki zmienia się w zależności od okoliczności – czasów, historii, dominujących trendów. Przykładem może być „Lśnienie” Stanleya Kubricka, dziś uważane za arcydzieło, w chwili premiery dostawało chłodne recenzje i doczekało się dwóch nominacji do Złotej Maliny.
Filmy o miłości
Sara Nowicka
Lockdown był sprawdzianem dla wielu związków. Konieczność przebywania sam na sam w czterech ścianach całą dobę weryfikuje siłę relacji. Dużo trudniej się mijać, unikać czy zbywać niż we wcześniejszym trybie życia. Napięcia między ludźmi rosną – słyszę to przez zbyt cienkie ściany, widzę w autobusach, na ulicy, a czasami nawet we własnej kuchni. Mimo tego że problem jest poważny, mówi się o nim raczej w socjologicznym kontekście – wzrostu liczby rozwodów czy problemu przemocy domowej. A co z miłością?
Gusła
Sara Nowicka
Listopad. Melancholia i zaduma. Niepokój i magiczna, senna atmosfera. W listopadzie wszystko jest trochę dziwne – poranne mgły i pierwsze tak wcześnie przychodzące wieczory. Zapach mokrych liści i skrzek nadlatujących nie wiadomo skąd ogromnych, hitchcockowskich kruków. Przeszywający niepokój sprawia, że każdy szelest napawa niezrozumiałym lękiem. Jednocześnie w powietrzu unosi się zapach metafizyki, a obrazy obumierającej przyrody odbijają się od oczu echem, by przypominać o dotkliwości przemijania. Poezja i groza – to między nimi jest rozpięte moje człowieczeństwo w przedostatnim miesiącu roku.
Dane kontaktowe
WYDAWCA:
STOWARZYSZENIE ARTYSTYCZNE SZTUKA
00-260 WARSZAWA
MOSTOWA 4 m1/2
KRS 000122705
NIP 5261001202
REGON 010700014
redakcja@czasopismosztuka.pl
Redakcja
redakcja@czasopismosztuka.pl