Ukazuje się od 1946 w Krakowie, a następnie w Warszawie jako PRZEGLĄD ARTYSTYCZNY, od 1974 SZTUKA, Rok (58) XXX | Wydanie internetowe Rok (5) SZTUKA 2024
WOMEN’S BUSINESS | otwarcie wystawy
Po Pogankach w lokalu_30 temat siostrzeństwa, czułości i współdziałania podejmie Fundacja Profile na otwieranej w czwartek (27.05) wystawie Women’s Business. Przesłaniem wystawy jest intymność, którą kobieta powierza kobiecie. Tytuł nawiązuje do aborygeńskiej ceremonii australijskiego Terytorium Północnego, rytuału kobiet kilku generacji, od młodych dziewcząt po ich babki, ceremonii ukrytej przed spojrzeniem mężczyzn. To metafora wspólnotowego doświadczenia kobiet, w którym nagość widziana jest w relacjach wzajemnej troski i opiekuńczości, w strefie bezpieczeństwa i empatii.
Punktem wyjścia dla opowieści o wspólnotowym doświadczaniu kobiecej intymności stała się seria fotografii Kory i jej przyjaciółki Joanny, uchwyconych w 1972 roku przez fotografa Jacka Szmuca naturalnym otoczeniu. Dwie sekwencje kadrów ukazują fazę zaawansowanej ciąży i fazę macierzyństwa oraz „rytuał” prania dziecięcych ubranek nad potokiem. Na przeciwnym biegunie zostaje ukazana Łaźnia Katarzyny Kozyry – fragment emblematycznej wideo instalacji budapeszteńskiej łaźni z 1997 roku, w pionierski sposób zapowiadającej epokę siostrzeństwa w sztukach wizualnych XXI stulecia.
Łączy te prace unikalność doświadczenia kobiecego, wolnego od presji, jakiej dziewczyny poddawane są po wyjściu z łaźni, na wybiegach dla modelek, pismach modowych i w organizmach wielkich korporacji.
Swoistą kodą wystawy są dwa wyjątki ze wspaniałego obrazu filmowego węgierskiego reżysera Károly Makka, „Inne spojrzenie” (1982), z udziałem dwóch polskich aktorek, Grażyny Szapołowskiej i Jadwigi Jankowskiej-Cieślak (nagroda w Cannes za rolę kobiecą). To pierwszy w historii kina wschodnioeuropejskiego film o miłości lesbijskiej, który stał się w późniejszych latach inspiracją dla wielu środowisk LGBTQA+.
„Kasie Niteczki” Katarzyny Górnej i Kozyry (1993) eksponują akt dziewczęcej gry nagością, eksploracji granic własnej cielesności, partnerstwa płci, zamykających drogę męskiemu widzeniu kobiety jako niemego obiektu pożądania.
„Czarownice” Ireny Kalickiej (2016) dotykają problemu zrewoltowanej autonomii kobiecej. Odchodząc od modnej retoryki praw kobiet powielanej przez media, artystka odwołuje się do doświadczenia odrębności rytuałów kobiecych, do ich swoistej magii, akcentując motyw sprzeciwu wobec tresury i nadzoru cywilizacji patriarchatu.
Solidarne uczestnictwo w trudzie odzyskiwania utraconej pamięci miejsc publicznych to z kolei temat filmu „Stągiewna 45” Alicji Karskiej i Aleksandry Went (2004). W sugestywny obraz działań rekonstrukcyjnych skazanego na unicestwienie fragmentu ulicy artystki wplatają osobistą refleksję nad nieodwracalnością procesów społecznych i zacieraniem śladów przeszłości.
Artystki i artyści: Milena Dopitová, Katarzyna Górna, Zuzanna Hertzberg, Irena Kalicka, Alicja Karska i Aleksandra Went, Katarzyna Kozyra, Károly Makk, Jacek Szmuc
Otwarcie wystawy: czwartek, 27 maja 2021 godz. 18-20
Wystawa czynna do 3 lipca 2021
od wtorku do soboty w godz. 12–19