MOJE OBRAZY – Arek Pasożyt

Kolekcja obrazów Arka Pasożyta, które – znajduje, skupuje, wygrzebuje porzucone pod śmietnikami lub wyszukuje w internecie na stronach z drobnymi ogłoszeniami – jest wypadkową radykalnego podejścia artysty do sztuki i jego kontrkapitalistycznej postawy przeciwstawiającej się bezmyślnej nadprodukcji i konsumpcji ponad miarę. Stworzył w ten sposób unikalną bazę dzieł odrzuconych, w której mnogość kontekstów i zebranych historii, jest zaledwie prologiem dla całkowicie nowej opowieści, która będzie dopiero pisana.

Pasożyt w malarstwie uwzględnia często pierwotny kontekst konfrontując go ze współczesnymi wartościami. Staje się w ten sposób komentatorem zarówno dyskursów historycznych jak i bieżących problemów społecznych. Będąc przy tym niezwykle skrupulatnym wprowadza swoją sztukę z powrotem w sam środek wydarzeń przywracając niejako sprawczość sztuce. Jego postać niosąca obraz niczym transparent, w Toruniu jest znana każdemu, kto choć raz w ostatnich latach uczestniczył w protestach społecznych, związanych z walką o prawa na rzecz człowieka i wszystkich innych żywych istot. Cykl “Obrazy strajkujące”, który między innymi będzie można zobaczyć na wystawie, jest stałym elementem toruńskiego krajobrazu manifestacyjnego.

Na wystawie zobaczymy jednak również rozmaite inne obrazy, tak reprodukcje jak i oryginały, malowane na płótnach, sklejkach, drukowane w tysiącach egzemplarzy. Ikony historii sztuki jak i zapomniane prace zaliczeniowe studentów oraz studentek uczelni artystycznych.
Pasożyt nie wprowadza jednak klasyfikujących podziałów i hierarchii, nie poddaje obrazów ocenie, całe to żywe archiwum traktując jako punkt wyjścia do dyskusji na temat nadprodukcji sztuki czy definiowania autorstwa.

MOJE OBRAZY – Arek Pasożyt
kurator: Maciej Kwietnicki
Otwarcie: 25.06.2021, godz. 18:00
Galeria Forum, WSP UMK, ul. Sienkiewicza 30/32

https://www.facebook.com/events/493475351886818/

____________________________________________

Arek Pasożyt – artysta wizualny. W 2010 r. sformułował „Manifest Pasożytnictwa” przedstawiający ideę jego działań jako artysty-pasożyta odnosząc się w ten sposób krytycznie do statusu artysty w społeczeństwie. W myśl zawartych w „Manifeście” idei, Arek Pasożyt mieszkał, żył i tworzył pasożytując przez cztery lata w kilkunastu miastach, instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Z czasem jego działania przerodziły się w tzw. projekty żywicielskie. W tym duchu w roku 2012 powstawał cykl działań „Chętnie pomogę” realizowany w polskich wsiach i miasteczkach. W roku 2013 w ścisłej współpracy ze społecznością elbląskiego blokowiska rozpoczął budowę DOMu na zaniedbanym trawniku między wielkopłytowymi wieżowcami. Dom, czyli marzenie każdego młodego człowieka, który nie posiada pieniędzy na ziemię, materiały i budowniczych. Następnie starał się w różnych projektach pracować z grupami społecznymi określanymi jako „pasożyty społeczne”: Romami, z osobami długotrwale bezrobotnymi czy doświadczającymi wykluczenia. Jednym z takich projektów jest trwający w latach 2015-2016 „Zakład Malarstwa „Nie do odrzucenia”, w którym pracowały osoby bezdomne. U podstaw tego i innych działań stoi wiara w terapeutyczną rolę sztuki i przekonanie, że dzięki niej ludzie mogą poprawić swoją sytuację.

W 2017 roku w ramach spisanej i opublikowanej przez toruńską Grupę nad Wisłą (której jest współzałożycielem i nadal członkiem) Deklaracji Sprzeciwu wobec aktualnej polityki kulturalnej rozpoczął Głodówkę. Protest głodówkowy odbywał się pod instytucjami kultury w Toruniu: Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu”, Teatrem Horzycy, Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki, Urzędem Miasta i Urzędem Marszałkowskim. Cała Głodówka odbyła się w mobilnej konstrukcji, w której artysta żył i nocował. Głodówka zakończyła się 8 dnia po interwencji Pogotowia Ratunkowego.

Od początku działań jako Pasożyt artysta w tle malował obrazy, które z czasem stały się coraz istotniejszą częścią jego twórczości. Poza formalnym pasożytnictwem stają się próbą głosu o kondycji człowieka i świata, a także z czasem bezpośrednim komentarzem do aktualnej sytuacji społeczno-politycznej. Na przełomie 2017 i 2018 roku, wraz z nasileniem protestów ulicznych, zaczął wychodzić z obrazami na demonstracje (Obrazy Strajkujące).