“To nie karnawał ale tańczyć chce i będę tańczył z nią” – ten krótki cytat z Republiki dość trafnie określa mój nastrój po spędzeniu kilku ostatnich dni w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Von Klinkoff

Wystawa “Life, After All” zostanie otwarta 2 maja w Hotel President Gallery w Jerozolimie

Tymek Borowski szuka języka, który będzie zrozumiały dla współczesnego odbiorcy.
Według niego takim językiem jest estetyka internetu, z emotikonami, memami, z całą pozorną łatwością do wymazywania i zapominania.
Borysław Czyżak

W swej artystycznej praktyce Jamioł sięga nie tylko do kanonu współczesnej historii sztuki,
ale także to spuścizny dawnych mistrzów malarstwa hiszpańskiego i austriackiego.

Hanna Ścisłowska
Od samego początku dużym przeżyciem dla młodego Nowosielskiego była liturgia w greckokatolickiej cerkwi. Ogromne wrażenie zrobiła na nim zarówno sztuka ikon jak i muzyczna oprawa nabożeństw. Muzyczne fascynacje zawdzięcza ojcu, który prowadził go na koncerty i do opery.

Natalia Gaj
Wraz z końcem lat 80. XX w. Wielka Brytania zmaga się z załamaniem gospodarczym – przedsiębiorstwa upadają pod ciężarem recesji, wysokie bezrobocie budzi przerażenie, a zaniedbanie wielu dzielnic nie daje złudzeń, co do poprawy warunków życia. W tym czasie nie tylko w Londynie, ale całej Wielkiej Brytanii, funkcjonuje zaledwie kilka mało istotnych galerii sztuki. Londyn właściwie nie istnieje na artystycznej mapie świata. Na tej podstawie zaczęło powoli wyrastać nowe pokolenie młodych brytyjskich artystów i artystek – pełnych zapału, nowych idei, pomysłów, bezkompromisowych i kontrowersyjnych.